Ilmin Nur Sağnağı

abajur lamba gibi duruyor
ay`ın bağlanmış ipleri gökyüzüne
ne hikmet,ne keramet
göstermiyor yaradan sırrını bize...

ermişler diledi,sırrını istedi
ki en çok sevdiği insanların sesi
kaldırınca yaradan,gözlerindeki perdeyi
yerle bir oldu,hepsinin aziz gövdesi...

bu baygınlık tatlı bir deva oldu
düşünmedi erenler bir daha asla
gözlerimde ki secde,gökkubbeye varınca
anladım ki bu çember,sadece ilahi den bir parça

sihir değil gözlerimde ki,ilim ışığı
kaldırınca sema ya,aciz başımı
alev alev tepemde yıldızların şahı
gün batarken,nasıl da değişiyor bakışları

şafak ve gün batımı değil midir güneşin en güzel anı
doyar mısın sen,nasıl mest ediyor canı
için için yanarken alev bombası
görmüyor musun ufukta,nasıl da değiştiriyor zamanı

gördüklerim sadece kainatın bir aynası
mükemmel süslenmiş mavi yazması
yetecek mi insanın gücü görmeye fazlasını
bir kulaç attık henüz, gelecek mi arkası

arz dan arş a,ilim dolu her yanı
insan oğlu için kurulmuş bu yapı
lakin zihnimde sınırlı, ilmin nur sağnağı
düşünmeden edmiyorum bu zarif sanatı...