İmbatta Aşkin Öğle Arasi Ölümleri

Bugün öğle arası,
Hüngür hüngür ağladım parkta,
Nefes alamadım önce silerken yaşları,
Birkaç adam geldi yanıma,
Sonra kalabalık vardı,
Gözlerinde bir acıma duruyordu öksüz,
Gözlerini doğrultup bana,
Cesedime bakar gibiydiler,
Sanrılı bir âşıktım ben aslında,
Derin bir kuyuya düşmüştüm,
Atılmıştım yüreğimin suskunluğuna,
Aldatılmıştım gözleri kara denizkızlarınca,
Dudaklarında bir türkü vardı boyalı
Ve maviye boyanıyordu gökyüzü,
Nefes tükendi boğazım tıkandı.
Ben bir kere ölmüştüm zaten,
Ölemezdim bir kere daha,

Tanrıdan kıskanmadığım tekti,
Ve gözlerine sürüp bensizliği,
Acımadan merhametsizçe tetiği çekti,
Feryadı kuruturken denizi,
Denizkızı sere serpe yatmıştı,
Umursamazlığın koynunda boylu boyunca,
Adamın cesedi vurdu sahile,
Ve gözlerinden okunuyordu adamın,
İntihar mavisi yalnızlığı,
Sulara yazdığı şiirler silindi,
Gözlerinin kenarında bir çift yaş vardı,
Biri sevdiği adına biri de kendine,
Bugün öğle arası,
Hüngür hüngür ağladım sessizce,
Feryat bile etmedim doldu taştılar etrafıma,
Ben çağırmadım bu kalabalık yalnızlığı,
Çekilip gidin hayatımdaki maskeliler,
Dost diyenlerle bir olmayın sevdiklerim.
Sırtım kan revan ve bu yalnızlık bana,
Mübah sayılırdı,

Ölmüştüm ben oysa,
Bir kadının gözlerinde,
Bir denizkızı tükürmüştü aşkımı,
Denizin tam ortasına, sevdanın kalbine,
Ben vurmuştum yalnızlığımla sahile.

Ben bu hayata layık değilim biliyorum.
Yokluğun durur boğazımın dokuzuncu boğumunda,
Hak ettim ben bu yalnızlığı,
Lambaların sarımtırak ışığı aydınlatsın gecemi,
Ve sen her uykuya yattığında sevgili,
Gözlerini kapatınca gör cesedimi,
Sahile nasıl seninle vurmuşum,
Bir öğle arası nasıl sensizliğin koynunda,
Uğunan çocuklar gibi olmuşum.
Aşk bende sendin aslında
Ufalanan tüm efsanelerin adına,
Ben avuçlarından kayıyordum,
Dilimde duayken küfrüm boyumu aştı
Bugün ben nasıl sana bulandım,
Okyanus oluyordun içimde,

Ve bir adam yalnızlığını geçirip boynuna,
Tekmelemek varken ayaklarının altındaki,
Senin çekip aldığın sevdanın boy verdiği sandalyeyi,
O sana kavuşmak adına,
Denize doğru yürüdü,
Sessizce ağlıyordu,
Ve çok acıyorken canı,
Bir denizkızı hala sevdiğine kıyıyordu,
Elindeki neşterle, ellerinde aşkın kanı,

Bu öğle arası,
Herkes verirken yemek molası,
Bir alın düşmesi gerekirken secdeye,
Bir aşk vurdu sahile,
Adam ağladıkça ağladı,
İnsanlar sessiz feryadını duyarken,
Bir kadın acımasızlığına sarılıp yattı,
Döndü sırtını birden,
Oysa kalbine baksa adamın,
Geçilecek yer yoktu isminden,
Deniz o yalnız adama ağladı,
İmbat esiyordu kadının teninden,
Sahile adamın cesedi vurdu.
Denizkızlarının elinde çaput,
Usanmaksızın bir aşkı siliyordu.
Deniz merhametsizlik kokuyordu.
Bir kadın bir omza dayayıp başını güldü,
Bir adam imbatta öldü.