İmge

dar uykusunda,
imge avında, ozan.
yığılmış şiir borçları.

vurulup düşen ilk imgeyi,
kayan bir yıldızı yakalar gibi,
yakalıyor terli parmak uçları,

koyuyor, eski bir şiirden arta kalmış /
karalanmış / bir kağıdın
boş olan, baş köşesine.
başı, yastığa yorgun düşüyor.

dize olmanın sancısında,
sihirli bir tohum gibi imge.
etrafında sıradan kelimeler geziniyor.

bir şiir büyüyor,
kendi travmasında.

umrunda değil, gecenin;
ne şiir, ne ozan.

cilveler önce / sonra..
tutuluyor imge,
umulmadık bir kelimeye.
birleşiyor: ilk dize..
sonra çoğalımlar..
sonra gene / sonra gece / sonunda..
şiir, gecenin ilgisini çekiyor,
eriyor içine / sessizce.

şiir, gecenin umurunda..
ozan değil..