İmhal

Zaman geçiyor...
Geçiriyor herşeyi, herkesi birbirine
Kundaktaki bebek bile ağlar oldu halimize
Bu çöküşün adımıdır çektiğimiz çile
Çevirsem kalbimi hangi yöne.
Sonu Allah'a gider.

Dost gidiyor...
Bırakıyor herşeyi, herkesi kendine
Yollar ağlarken, can gülüyor ölüme
Bu gidişin boşluğumudur solan lale.
Baksam şimdi nereye
An'ı hayale geçer.

Ömürde bitiyor

Bırakıyor beşeri, kamili ahiretin nûtfesine
Dünya bir ağlarken bir gülüyor öylelerine
Kimilerini isteyerek kimilerini istememesine
Açsam şimdi kitabı
Dilim divane eder...