İmkansız

Hırçın dalgalara verdim gönlümü,
Martı çığlıklarında yine seni arıyorum.
Bir vapur sesiyle irkiliyorum çoğu zaman,
Bazen de hayallerim içinde kayboluyorum.
Ağlamak da yetmiyor artık...
Bir perde çekiyorum aydınlığıma,
Dört gözle geceyi bekliyorum sonrasında.
Uzun gecelere yarenlik etmek istiyorum yokluğunda.
Ama olmuyor!..
Sahte karanlıklar gönlümü avutmuyor.
Galiba bu defa yüreğim fazlasıyla kanıyor..
İmkânsız hayaller peşindeyim,
Bilmem ki umutlarım nerede,
Yüreğimi kanatan diken hangi gülde,
Ve ben ne haldeyim...
Acılar gün geçtikçe nasıl büyür,
Izdıraba mahkûm hayaller
Gönül zindanlarında nasıl çürür,
İşte... İşte ben de öyleyim!..