İmkan/sızım

Ey benim gönül sızım
Gidilemeyeceği bilinen en zor yolum
Sahrada yağmur duası etmek
Kutup ta güneşi beklemek
Dilsiz kalıp, besteler yazmak gibi
Susturdum artık tüm besteleri
Birimiz sahra da kum tanesi
Birimiz sema da su damlası misali
İmkansız vuslatta kaldı umutlarım
Çaresizim sevdana imkan/sızım.


Karanlığımda umut ışığım
Kara kışımda baharım
Müebbedim de özgürlüğüm
Zehrimde âbı hayatım bilsem de bu aşkı
Elinde can çekişen bir serçenin son gözyaşı
Dökülüyor çaresizliğe
Aşkın dar ağacın da son arzum
Son bir buse olsun yüreğime
Dindirmek için acısını
Çaresizim sevdanda imkan/sızım

Bu özlem can yakıyor
Nefes kesiyor
Gözlerime mil çekiyor
Yine de dayan diyor umut, umutsuzca
Çaresizliğine ve sessizliğine inat dayan diyor usulca
Birde şu katran karası geceler hayalleri sarmasa
Hani umarsızca
Karanlığın pençesinde
Can çekişircesine
Çaresizim bir sana imkan/sızım

Taşıyamıyorum bu son baharı can yakıyor
Can yorgun
Ten yorgun
Söz yorgun
Vurgun yemiş yürek suskun
Yorgunluğum nefes kesiyor
Bir çocuk saflığında çıkarsız
Yalansız ve belkide yarınsız
Yine de bekliyorum
Çaresizliğim bir sana
Bir sevdana anlasana
Çaresizim sevdana imkan/sızım.


Sevgili kardeşim Buca'lı Murat'a katkılarından dolayı sonsuz teşekkürlerimle.