İmkansızım

her geçen gün senin yokluğunu daha çok hisseder oldum
yüreğim ayrılığın ilk günü gibi paramparça ve üzgün
aynaya her baktığımda senin yüzünü görüyorum
giden günlerimizi özlüyorum..

sandım ki seni unutabilirim
yaşanmışlıkları hiç yaşanmamış gibi sayarım
bana bakan o gözleri başkasında da bulabilirim
yanıldığımı çok geç anladım
hiç kimse senin gibi değil..

bu sana yazdığım en içten şiir
biliyorum sende beni unutamadın
beni unutmak için başka yüzlerde teselli arıyorsun
biliyorum ki baktığın her göz kokladığın her ten ben gibi değil
....yada ben öyle sanıyorum

biliyorum ki bu saatten sonra birbirimize kavuşmamız imkansız
yaşananları unutmakta imkansız
zaten bu kalp nerde imkansızlık varsa onu seviyor mu?
sen hem benim hasret kokan yarim
hem de imkansızım'sın..