İnabe Yangınları III

Ey Münib vakti geldi
Aç ellerini, yanık, dua et yarınlara
Baharın çilesini kardelenler çekermiş
Düşen her bir cemrenin muhafızı olmaya
Evvelden Gönüllü olduğundan mıdır?
Haykırmalısın nevbahar çağrısını
Sükutla rezonans, mütemadi çığlıklarla..

Solgun karanfillerin sermayesidir
Varlığın,ve heyecanın
Sonsuzluk treni perondan ayrılırken
Mefkûren göksünde bir şeref payesidir
Dedim ya tam vaktidir duanın ...


Ey Münib bugünler geçer , geçer de
Geriye hüzün kalır,bir de zeval -i elem
Ve onur madalyası , evladına emanet
Bugün idam fermanını planlarken bir kısım alem
Sen muttasıl , yürümene devam et...