İnadına Sevmek...!

Hastalanmış bir kalbin içinde
Çocuksu oyunlar tatlı bir sevinç
Anlamsız bir tebessüm sarıyor
Ne için gülüyorum ki

Yıkılan bir ruhun ağlamaları
Bir şehit haberi geliyor kulağıma
Cennet müjdeleniyor rüyalarda
Kutsal bir ruhun mücadelesi
Şimdi bu mısralarda...

18:55 treni kalkıyor
Asker yariyle ağlaşıyor
En büyük asker hani şu bizim asger
Vatan mücadelesinde toprak oluyor...

Haber geliyor kulağımıza
Yüreğimizi mermilerin sesi dağlıyor
Bir kız çocuğunun ağlamaları yeri göğü inletiyor
Ve sonbahar yağmurlarını yüzümüze sürüyor

Ademoğlu çaresiz
Fırsat bulsak parçalayacağız hasımları
Sileceğiz bu dünyadan karanlığı
Mermileri çöpe Silahları toprağa gömeceğiz
Fırsatını bulsak keşke...

Keşke çocuklar ağlamasa
Sevgililer hiç ayrılmasa
Dert,tasa,keder,hüzün,unutulsa
Tozlu raflara şiir olup kaldırılsa

Keşke herşey bu dizeler kadar basit olsa...

Şimdi bize kalan yaslar
Sonbahar günleri
Gündüzleri ayrı Geceleri ayrı
Dertlenmeli...

Ama inat değil mi
Güleceğim işte düşmanlıklara
Kahkahalarla karşılayacağım mermileri
Koşar adım gideceğim Azrail'e

Gülmeye hasret çocuklar için
Ağlamaktan göz pınarları kurumuş analar için
Bir mektup uğruna;
Pencerede nöbet tutan bacılarım için
Sevgiyle uzanacak ellerim düşmüşe yetime dertliye
Mutlulukla okunacak dizelerim

İnat değil mi?
inadına seveceğim herkesi.!