İnan
Öyle bir gittin ki
Damarıma zerk edip yalnızlığı,
Ne seninle ne de sensizdim;
Şimdi, kendimde bile değilim.
Öyle bir gittin ki,
Yakıp yıkarak damarlarımı
Ayaklanıyor hayallerim bu gece
Kimsenin göremeyeceği bir şekilde
Boşa savrulan yapraklar gibi
Terk etti yaşama sevincim beni
Desem de, inanma
Zerk edilmiş yalnızlığa da
Hayallerimin kırılmasına da
Kaçıncı kez, alıştım ben, inan
Bir varlığına alışamamıştım
Bir de gittiğinde, yokluğuna
Her sabah uyanınca
Vücudumu saran bir boşluğa
Kaçıncı kez, alıştım ben, inan
