İnanç

-1-
Sıkılmış yumruğa
Yorulmuş meydanlar kaldı
Bu iltihaplı sözcükler
Kanımı yorarken daha
Uykusuz gecelerden
İnanca doğan şafak
Gözlerimi şahit kıldığından beri
Hiçbir umut kaybetmedi beni
Belki dar sokaklardan meydanlara
Çığlık olup yağmadı isyan
Serin bir zamana savurduk öfkeyi belki
Bilinsin ki o bulutlar
Toparlanmakta
Güneşe yol açmak için
Çarpışmaya!

-2-
İnsan renkleriyle açsın
Sınırların ardına
Demirleri söksün
Taze tutsun umudu
Biz geleceğiz
İçimizde tomurcuk
Göğümüzde bahar
Serpilip toprağın bağrına
Boy vereceğiz
Sevgiye
Sevgiyle yeşereceğiz
Dünyanın rahmine!

Murat Demirci
11.10.2017
Trabzon