İnanmak İstedim
Gördüğümde yüreğini aşkın aynalarında
Gökyüzünde mor bulutlara,
Sahra’daki güle, kuzey ışıklarına sonsuz bozkırda
İnanmak istedim seninle ben aşka
Düşlerdim düz olan dünyayı
Düşlerdim hayal gözlerinde kaybolduğum ânı
Geceme doğan güneşini düşledim bir gülüşünle
İnanmak istedim seninle ben aşka
Sözün vardı, hayatı hayallerimizle süsleyeceğine
Sözün vardı, sonsuza dek sonsuzluğu yaşayacağımıza
Sevda lûgatında gitmek olmadığına
İnanmak istemiştim seninle ben aşka
Şimdi ne acı seviyorum ne tatlı
Buruk da sevilirmiş anladım şu hayatta
Gitsen de senden kalanları ekledim sevdama
İnanmak istemiştim sadece, seninle ben aşka
***
Hayaller kalsa da şimdi ellerimde
Anılar kalsa da bir tek yüreğimde
Nerelerdesin şimdilerde bilmesem de
Elbet buluşacağız belki bir şiirin dizelerinde
***
Yüreğine sağlık kardeşim yine harika bir şiir okudum tebrik eder hayırlı çalışmalar dilerim Allah’a emanet olunuz esen kalınız
İnanmak her şeyin başı lakin sonunda bir ''ayrılık'' olunca başlamaya korkar oldu insanoğlu. Saygımla Gülhanım...