İnat

Kefilliğim olmaz
Yüreğimdekilerden hariç
Hiçbir şeye!
Her ağlatılıp kanatıldığımızda
Yüreğimizdeki aşkları temize geçmedik mi?

Her ağlatılıp kanatıldığımızda
Soframızdaki sabah
Kadehimizdeki gece
Her seferinde yalnızlığımıza yaren ettirilse de
Her şeye rağmen yeniden sevmedik mi?
Söyle bi hele?


Göz yaşlarımızla birlikte kahkahalarımızı
Dost diye gönül soframızda açmadık mı?
Sırlarımızın kilidini vermedik mi?
Ardından güven sarplarımız kırıla kırıla
Bıçak sırtında kan gölüne yelken açmadık mı?
Söyle bi hele?

Yastığına sakladığın gözyaşların
İblis olup geceni bölmedi mi?
Bazen ailen
Bazen sevdiğin
Bazen dostun
Bazen kendin diye sardığın yorganın
Sabahını devire devire
Soluğunu katlede katlede
Kefen gibi sarmadı mı seni?
Gönül yanılgılarının poyrazında
Kırık bir gül dalı gibi
Ağlamadık mı bülbüle?
Hadi söyle bi hele...
Söyle!

Gözlerindeki pınarlar çölleşirken
Mürekkebin kaç kez aktı yürekten yere
Sayısını belki unuttun bile...

Suskunları bölüşürken ekmek yerine
Yılları bırakıyoruz her daim geriye.
Öldüm derken yaşamaya başlıyor
Yaşıyorum derken
Cinayetimize başlıyoruz...
Saniyeler mi fazla
Geceler mi eksik
Sevinçlerimiz mi bölünmüş bilmem
Umut ektiğimiz yerlere
Ayaklar hoyratça bassa bile
Sabahın mahmurluğundan
Sayısız filizleniyoruz yine!!

Şimdi hiç bakma bana öyle...
Sen öldürsende birçok kere
Atacağım yükünü yerden yere
Yeniden doğacağım inat olsun diye!