İnatçinin İnadi
Ben silip atmışken sen hatırlattın o acı yılları.
Anlatmadım senden başka kimseye bilinmez sırları.
İlki değilmi sevgi için aşk için yediğim tokatı.
Belkide çok acı çektiğim için bir daha yürümem o yolları.
Her tuttuğumda kırıldı sevginin kolları kanatları tutunmak içindir.
belki de inatçının inadı.
Kimisinin ki bitince çalar ayrılık çanı benimkisi hep yarım kaldı.
Son demiştim yaşadıklarım sanki bir masaldı.
Tövbeler ettim bir daha olmaz olsun böyle bir acı.
Şimdi yine çok kötü vuruyor senle o acı bildiğim eski sancı.
Dokundun işte akıyor yaramın kanları yaram pansuman ister.
belkide bundandır inatçının inadı.
Uçarmı kırılınca kuşların kanadı.
Neylesin altın kafesi bırakınca her taraf onun vatanı.
Bir gün elbet çıkarmış yalancının yalanı.
Aşk için sevgi için kim tutuklar kalp çalanı.
Gönül ceza çekmek ister kursanıza bir dar ağacı.
işte oasılmak ister bundandır inatçının inadı.
Çıkarıp atın ca karaya yaşar mı hiç balığı.
Düşündün mü rüzgarla ağaçların neden sallandığını.
Görmeyenlerin sevdasımıdır yenmek sadece karanlığı.
Görenlerde zaten hissetmezlerki içindeki varlığı.
Kimse için çare değilki kim severken ister ayrılığı.
ayrılmamak içindir belkide inatçının inadı.
Bana anlatırmısın doyunca bitirirmisin açlığı.
Bazen çok seviyorsun bazende çare sanıyorsun ayrılığı.
Kalksanda gitsende yinede bekliyorsun acıkmak için açlığı
Benden kaçmanı anladımda anlayamıyorum kendinden kaçmanı.
Kaçan kurtulurmuş kaçanmı duranmı kim acaba kazanır busavaşı.
kaçamıyordur artık bundandır inatçının inadı.
Aşıklar hiç söylemeden bitirirler mi aşklarını.
Ağaçlar meyveleri olunca neden eğerler dallarını.
Gözler neyi görür kapanın ca kim açar sevdanın yollarını.
Denizler neden hep yanlız bırakırlar kıyılarını.
Yaymurlar bitincemi keserler hep damlalarını.
Çıkamıyordur dışarı belkide bundandır inatçının inadı.
Hiç umutsuz olurmu yaradanın kulları.
Bazen umutsuzluk iter bazende ayırır can içindeki canları.
Çare bulunur gitmek hazırlar o en son vedaları.
Çok zor olur ama bu sefer herkes kendisi siler gözünden akan yaşları.
Çok üzücü olur ama bilinmez kim tutacak o acı yasları .
birdaha gülemez yası vardır belkide ondandır inatçının inadı.
İlk geldiğindede değilmiydi kalplerimiz yaralı.
Yıkmak için mi kurduk dört köşe için deki bu sarayı.
Acıda yedik tatlıda kaldıralım beraberce bu sofrayı.
Kırılınca kimse yapamaz bilirsin camdan aynayı.
Son sözüm olsun bırak benden alma bu yarım elmayı.
yaşıyorsa tek derdi unutulmamaktır belkide ondandır inatçının inadı
05/05/2008