İncinmiş Karanfil Suspus Hayatta

Saklama yüzünü!
Utanma bu durumdan
Bırak aksın gözyaşların sesli sesli
Dağılsın tüm yanaklarına inci gibi...


Duygu merkezin çok meşgul acılarla
Karınca gibi karışık, hızlı yürüyor
Biliyorum bir damla güneşe hasretsin


Aşktan kirlenmiş dudaklarını bükme derin derin
Tek kirlenen sen değilsin ki.
Rahat bırak nefesini, ona zor anlar yaşatma
Çivileme yolları
Nefesin ne suçu var...
Doğru o da kapıldı...



Gizleme!
Tokat yemiş hayallerini,
Pansuman yap esas aşklar icin
Yıka ılık suyla
Sonra mandalla as temiz hayallerini yeşil ipe




Ama küsme beyaza
Siyaha katlanma
Diren!
Hep diren! Kalbini yakan ateşe karşı
İzin verme dikeniyle seni sarıp koynuna alsın



Saklama!
Yırtık kazağın altında kesilmiş bileklerini,
İlk kesen sen değilsin ki



Kapatma o kara perdeleri susamış çığlıkların üstüne
Al eline bir makas...
Kes! Hayatın siyah kısmını, nefesinde çiçekler açılsın


İncinmişsin en tatlı yerinden belli
İyileşmeye cesaret topla hadi!



Susma!
Susma!
Konuş biraz...
Savaş biraz...
Ayrı/yalnız-lık hep yenmesin yürekleri


Susarak susmalarını çoğaltıyorsun
Ne olur
Sende bir sus olma
Düşme suspus hayatta