İncir'ime

Bütün çağrılarım, ve dualarım senden yana

Bir gelsen diyorum.
Tüm hayallerin bağrını yırtarak,
Gerçeğin Gül goncası, gülün pembesi,
Gök kuşağını mahcup kılarak,
Güne şafak, geceye ay gibi parlayarak,
Bir gelsen ihtişamınla...
Yüzde gülüş, gözde hasret ateşi,
Sen gel, ayaklarını öpsün bu şehir, aşk ile...
Her şey sende güzel...
Her şey sende anlamlı.
Yanı başımda olsan dahi,
Düşlerim sana kör düğüm.
Hayal perdem sana açık...
Sahne senin,
Tüm senaryolar sana yazıldı.
Bilir misin? nasıl bir şeydir,
Adım başı sana tökezlemek,
Her nefes sende takılıp düşmek...
Hayalinle savrulup sokak sokak, bir şehri arşınlar gibi
Ten’inin kokusuna yürüyorum. bencil,
Tavizsiz, ve kaygısız.
Her sokağını ezber etmiş, beş vakit sınırlarını,
Tavaf eder gibi aşk ile topyekun,
Mağrur yürüyorum gözlerinin tuzağına,
Bak nasıl da sönük sokak lambaları,
O gözlerinin ışıltısında...
Bilmezsin,
Sana başlar bütün seferlerim, sende biter her derdim.
Rüzgarın uğultusunda bir ağacın karaltısında,
Kimi vakit yokuş yukarı nefes nefese,
Issız bir koy sakinliğinde sessiz sedasız,
Kucaklaşırken incir bakışlarınla...
Tasasız uzar ayağıma düşen adımlar.
Bilirim her yol sana çıkar.
Her iz beni sana sürer.
Senden ötesi züldür bana,
Sen arı peteğinde bal.
Dalda hurma,
bisküvi arası lokum,
Ve doyamadığım incirim sin.

Kim bilir kaç bin hayat beklediğim kaderimsin...

Yorgunkalem