İnkibaz

Ruhum esaretiyle kıvranır depremlerin

Yüreğimi volkanlar istila etmiş bu gün.

Savurmakta narını beynime cehennemin

Fırtınalar, katlime zirâ ant içmiş bugün

Siyah gözlerindeki cellâvari bakışla,

Bulutlar mahzeninden beni dikizlemekte.

Zebani narasını andıran bir çıkışla,

Ateş mızraklarıyla hep beni izlemekte.

Sıkıştırdı yer ve gök,  kapana döndü âlem

Katranlaşan ufuklar, ümitleri kararttı.

İnkıbaz deryasına saplanıp kaldı çarem,

Çırpındıkça çıkmaya, daha derine battı.

Şaha kalkmış denizler, dağlara meydan okur,

Feryat sedalarıyla yutarak nehirleri.

Tufan zincirini de, ‘Yüce Tezgâhtar’ dokur

İstese, âb-ı hayat eder tüm zehirleri.