İnleyen Nağmeler

Çetrefilli fikirde vara yoğa sığmayan
Ummanda bulamayıp, damlaya vurduğum sen
Kandırıp çor toprağı, bulutlara ağmayan
Kırığı ömre batan, aynada gördüğüm sen




Sensiz günler biçare aldığım nefes ziyan
Yapıştı düşünceye bir amansız hezeyan
Arz-ı halim berzahta duyulur ayan beyan
İnleyen nağmelerle, ruhuma sardığım sen




Aşkın gönüllü zincir, elimde ayağımda
Bin kez öptüm adını, kor yanar dudağımda
Alem duymasın diye, sakladım koyağımda
Duvaksız hayallerle, vuslata erdiğim sen




Yalan, küstüğüm yalan, çok bekledim doğrusu
Her insan sevgiye aç, yoktur aşkın eğrisi
Gelse hekimler başı, dinmez hasret ağrısı
Gece gündüz üç öğün, yarama sürdüğüm sen




Hicranın bulutları, geliyor akın akın
Gölgen uzaklaştıkça, ölüm hayattan yakın
Ferman buyur kıymetlim, merhamet etme sakın
El pençe divan durup, huzura vardığım sen