İnşaat Zamanı
/aklımı oynatıyorum orta yerinde bu şehrin
etrafıma toparlanıyor kalabalık, seyir zamanı/
yeni adresler ezberliyorum evime giden
eskiler, inşaatlar içinde kayıp...
kayıp caddeler, kayıp bu kentin tarihinden
zamanın duvarlarına gömüldü çoktan
yıldızların kuyruğundan tutup kopardığım
dileklerim;
o duvarları yıkıp bana yaşadıklarımı geri verin
arkeolojik kazılar başlatıyorum anılarımın düzlüğünde
bir ses buluyor kulaklarım, inşaat gürültülerinin arasında
"*fikrimin ince gülü,
kalbimin şen bülbülü..."
hatırlıyorum o ilk günü, ilk günki gibi...
nerede buluştuğumuzu, hangi kafede oturup
hangi şarkıyı söylediğimizi...
/kendimi kaybediyorum orta yerinde bu şehrin
etrafımdan kaçıyor kalabalık, saklambaç zamanı/
şimdi çıkıp gelse eski bir arkadaşım
caddelerin başına kırmızı bir gül mü takmalıyım?
hiç gitmediği bir yere yanlışlıkla gitmesin diye...
gökyüzüne bulutlanıyor hüzün ve bir şarkı geçiyor aklımdan
"*fikrimin ince gülü,
kalbimin şen bülbülü..."
hatırlıyorum o ilk günü, ilk günki gibi...
tuğlaları değişiyor bu şehrin gün be gün
işçiler hazır bekliyorlar, adresleri değiştirmek için
inşaat zamanı...
*İsmail Hakkı Bey'in Fikrimin İnce Gülü adlı eserinden alınmıştır...
ah o inşaat ustaları yok mu? dur durak bilmeden değiştirmekten vazgeçmiyorlar adreslerimizi...