İnsafa Gel

Ne sitemin bitiyor nede sonsuz efkarın
Beni böyle yermekten söyle usanmadın mı?
Anlamadım ben seni nedir ki burda kârın
Beni hakir görmekten söyle usanmadın mı?

Gül kokan tebessümler eksilmezken yüzünden
Bakışların manidar ürküyorum gözünden
Bin bir anlam çıkıyor söylediğin sözünden
Cana elem vermekten söyle usanmadın mı?

Şüphemi duyuyorsun sana olan aşkımdan
Azap mı çekiyorsun senli sevda meşkim den
Çıkmak mı istiyorsun garip gönül köşküm den
Yâd el gibi durmaktan söyle usanmadın mı?

Aylar var ki başıma değmedi o dizlerin
Dokunmazsın saçıma alev almaz közlerin
Her gün sarpa sarıyor yürüttüğün düzlerin
Sırtıma yük vurmaktan söyle usanmadın mı?

Sanma ki aklı kaçık sanma ki deliyim ben
Sanma senden üstünüm sanma ki veliyim ben
Yıllardır her kahrını çeken Samyeli'yim ben
Beni böyle kırmaktan söyle usanmadın mı ?