İnsafsız Deme,İnsafım Sende!

Bunca yılların ahı var dilimde
Öyle boynunu büküpte nasılsın deme
Bir cevabım olurki susturamazsın
Hadi konuştuktan sonra sussam
Söylediklerimi kaldıramazsın
Git!hızlı hızlı, hatta koşarak git!
Uzaklaş benden,ayrıldığın gün gibi
Ve başın önünde olmasın
Hatırla hadi o halini
Ağlarken ben,omzuma dokunmuştun
Askerlik arkadasım gibi
Geçer demiştin!
Belkide ilk defa orada doğru söylemiştin
Evet geçti gitti!unuttum artık
Bu halime bakma,ayrılık batağına battık
Olur o kadar,şükür olsunki çıktık!

Biraz şişmanmı oldun sen
Bu aldığım kazak böyle yapışmazdı
Gözünün altında şişlik var yaşlanıyormusun?
Kamburunmu çıktı?
Yoksa vefasızlık omzundada taşıyamıyormusun!
Sen ağlıyorsun!bak yüzüme hala tebessüm var
Baya baya unutmuşum seni ben
Koymuyor artık ağlaman
Bir zamanlar ağlamanı düşünmem bile
Canımı söküyordu bedenimden!
Diyorum sana,artık geçttin gittin
Gönül yollarımda izini arama
Ben O yolu çoktan geçtim
Başka sokaklardayım şimdi
Hiç izin yok,rüzgarda benden yana
Avuç avuç savurdum seni rüzgara
Oda alıp götürdü,sormadımda
Nereye attıysa seni kalbimden
Sahi !sana adresimi kim verdi
Hayatmı?kadermi?kim?

Dur!şuralarda bir yerde insafım vardı
Çıkarayımda onu,bakıpta susayım
Yoksa daha çok ağlacaksın
Neredeydiki?nereye koymuştumki?
Allah allah!

Tamam tamam, şimdi hatırladım
İnsafım sende kalmıştı!!

YAZAR_DEMODERN..