İnsafsızlar
Cambazca insanların boyayıp gözlerini
Garibi-gurebayı harcarlar insafsızlar!
Ne yeminler verip de, tutmayıp sözlerini
Fakiri-fukarayı harcarlar insafsızlar!
Hepsinin yürekleri olmuş adeta kütük
Vicdan arama boşa, vicdan doğuştan yitik
İnsanlık bulamazsın, çünkü hepsi de bitik
Doğru yolu bırakıp kaçarlar insafsızlar!
Milleti yok sayanın sızlamaz hiç yüreği
Ha bire çalıp çırpmak böylelerin ereği
Bakarsan yaşanana sızlar burnun direği
Nifak tohumlarını saçarlar insafsızlar!
Şeytan bile bunları görüp kaçar uzağa
Yaz sıcağında üşür binip buzdan kızağa
O bile korkar her an düşmekten bir tuzağa
Cehennem kapısını açarlar insafsızlar!
Tozlu yolda dolaşan haydut bunların aslı
Beyinleri küflüdür, yürekleriyse paslı
Karanlık dehlizlerde yaşamları kumpaslı
Hak hukuk karşısında naçarlar insafsızlar!
👍👍👍 ............. Evet, insafsızların genel karakterini, ruhlarını, fıtratlarını bir bir derinlemesine çağrışımlar yaptıracak biçimde ve etkili bir üslupta yapmışsın, kalem bazen böyle olmalı tabii ki, taşı gediğine koymalı zaman zaman; alınmaca, darılmaca olmamalı, kimki bu anlatılanlara uyuyorsa ya kendini muhasebe ederek çekidüzen vermeli ya da sonunda, felek babası da olsa, Karun da olsalar nar-ı tamuyu boylayacaklarını bilmeliler... Fevkalade güzel bir şiir okuttun, yüreğimle kutladım... Selam ve saygılarımla...