İnsan
Primat değil miyiz?
Hepimizde aynı iştah...
Desen ki yüzüne,
Cevâplardan cevâp beğenirsin
Hem de küstâh mı küstâh...
Ama busun nihâyetinde
Bir kafa, iki kol, iki bacak
Etine anlam vereni öldürdün
Bundan sonra bekleme bir kurtaracak
Hiç çıkmamalıydın o delikten
Ne bulsan yemeliydin
Av, mav
Tarım, marım
Bu işlere girmemeliydin
Kurur giderdin belki ama
İnsan olmayı denememeliydin
Çünkü olmadı bu kisve
Durmadı üzerinde bir türlü
Ne zaman dik yürüdüysen
Bol geldi, üstünden düştü
Geri de dönülmez artık
O mağaralar kış uykularına gebedir
Doğanın hiçbir parçası
Seni iâde kabul etmeyecektir
Artık doğanın yalnız bir piçisin
Belki de düşmanlığın bundandır
Bence sen yine de devâm et
Doğayı seni affetmeye inandır
Dost şir, Primat'lerin 65-70 milyon yıllık serüvenini, evrimini ne güzel anlatmışsın.
Şiirini okuyunca Ahmed Arif'in "Beşikler vermişim Nuh'a Salıncaklar, hamaklar, Havva Ana'n dünkü çocuk sayılır, Anadoluyum ben, Tanıyor musun ?" Dizelerini anımsadım.