İnsan

İNSAN

İnsan olmuş, toprağımız yurdumuz.
İnsan için, tarla bahçe kurdunuz.
İnsan olmuş, dermanımız derdimiz.
Dert sensen, derman benim insanım.

İnsan için, ne yolları tepmişiz.
İnsan için, dağ başında yatmışız.
Ocak olmuş, onun için tütmüşüz.
Ocak sensen, odun benim insanım.

İnsan olmuş, her sofranın baş tacı.
İnsan olmuş, kötü sözlerle acı.
İnsan olmuş, has bahçenin ağacı.
Ağaç sensen, dalı benim insanım.


İnsan olmuş, yediğimiz içtiğimiz.
İnsan olmuş, tadıp seviştiğimiz.
İnsan olmuş, saçıpda biçtiğimiz.
Tarla sensen, buğday benim insanım.



İnsan olmuş, yoluna taş koymuşuz.
İnsan olmuş, sofrasında doymuşuz.
İnsan olmuş, ağlamışız gülmüşüz.
Gülü sensen, diken benim insanım .

muzaffer CURA