İnsan Ağacı

Tanrılar atalarını mezardan kaldırdığı gün
İşte o zaman
Uçup gitmiş üzerimizdeki gökyüzü.
ve Joshefina'nın
Saçlarının her bir teli gibi
Akar olmuş ırmaklar


Yer yazı
Gök parıldayan tura yıldızından bir masal gibi
Dinle
Kırmızı damarlı rüzgar ağacım
Bak
Artık yüreğimizde bir Napolyon gibi basıyor toprağa
Kemik ve etten akçelere dönüştük
Savaş tanrısının fırınından çıkan sıcak,
Üstü mermi susamlı ekmeklerle doyuruyoruz karınlarımızı
Dinle
Yapraksız güneş ağacım
Büyük hediyeni
Nasıl da bir mezbahanaye çevirdiğimizi
Görebiliyor musun


Susuz okyanus ağacımda biliyor ya bunları
Bir büyüklerini yitirmenin yasını tutmaları o yüzden
Gamla kederle dolmuş tüm ağaçlarım
Dalları kurumuş
Damarları çürümüş
Gövdesini kaybetmiş insan ağacım