İnsan Kırıntısı

başka şehirler hayal ettim hep aklımda
akide şekeri satan bir bakkal sokağında
bayram tadında;
buralara dair birkaç insan kırıntısı kalmış hatırımda
O nu aradım şehir şehir sokak aralarında

arnavut kaldırımlarına oturmuş
burnu akan çocuklara rastladım oralarda
tüm zenginlikleriydi;
soğuktan çatlamış mor pembesi yüzleri
ve üzerlerinde yalandan gülen bir çift gözleri

tenekenin içinde yanan ateşin etrafında dizilmiş
iki büklüm ısınan adamlara rastladım oralarda
tüm hayretleriydi;
onlara bakıp da orada kimse yokmuş gibi davrananları
ve kalabalığın içindeki yalnızlıkları

güneşin doğuşuna bir tirenin camından tanıklık eden
sabahlara kahır ile bakan gözlere rastladım oralarda
tüm gayretleriydi;
karın tokluğuna çalışma çabası
ve akşam olduğunda yüzlerindeki kömür karası

altı yüz metre yerin dibinden hayata bakan
ümit dolu gözlere rastladım oralarda
tüm hayalleriydi;
bu tünelden kazandıkları
ve geleceğe gurur ile yetişen çocukları

insanlık dan geçmiştim zaten çoktan
kırıntısına da razıydım
hatıralarım beni yanıltmış çok geçmedi anladım
akide şekerinin tadı haala damağımda
ben gazeteden sarma külahtaki tarihte takıldım