İnsan Sanırım

Gece hüzün yağdırırdı, has bahçeme,
Gündüzün iyimserliğine inat,
Düşüm imgelerinle örülüydü,
Varlığın düşten ibaret.

Hikayede bir cümle, şiirde bir mısra,
Nefesimde bir soluktun sen,
Geçmişte mazim, gelecekte atim,
Mezarımda taşımdın sen.

Balmumumdan yapılmıştın oysa sen,
İçin kof, aklın duçar,
Cemalin insana benzese de,
Ruhun pişmemiş aşa benzer.

Madden topraktan yapılmış olsa da,
İç güzelliğin eksik kalmış,
Giydiğin elbise has kumaştan olsa da,
Terzi sevgi ile dikmemiş.

Yanılmada üstüme yok benim,
Her elbise giyeni adam sanırım,
Salına salına gidersin ya,
Arkadan gördüğümde insan sanırım.

Şa.