İnsan Ve Hayal

İnsan...
Etten kemikten yaratılmış olan;
Yaratılanların en yücesi,
Düşünen hayvan.

İnsan...
Ömrü boyunca belki de milyonlarca
Hayal kuran.


...


Hayalleriyle yaşar insan.
Hayalleriyle büyür, hayalleriyle ölür.
Hayalleridir aslında ayakta tutan.

Gün gelir yıkılır, ölür de insan.
Hayaller bir başka vücutta baki kalır.
Aslında en büyük mirastır kalan.


Bazen imkânsız görünür
Çıkmaz bir yoldur kimi zaman.
Gerçekleştirme ihtimali sonsuz bir denizde,
Kum tanesi kadar küçüktür belki de.

Ve işte burada ikiye ayrılır;
Yaratılanların en yücesi olan insan.

Kimisi kabul olunmayacak dua gözüyle bakar;
Vazgeçer.
Kimisi ise inanmıştır bir kere;
Peşinden gider.



İnsanı büyük yapan hayalleridir;
Ya da hayaline göre büyür insan.

İnsan önce hayal etmiştir sonra yapmıştır,
Tarih gerçekleşmiş büyük hayallerle doludur.
Neler yok ki o yol gösterici tozlu sayfalarda.
Karadan gemiler yürüteni mi ararsın,
Deli diyenlerin eline atomu parçalayıp vereni mi?
Yoksa yıkılmış bir ulustan yepyeni bir devlet kuranı mı?
Saymakla bitmez belki
Ama hepsinin altında tek bir gerçek vardır.
Hayaller!


Hayalsiz yaşanmaz, yaşanamaz zaten.
Her hayal gerçeğe ulaşmada bir azadır.
O yüzden gerçekler kelebekse,
Hayaller birer kozadır.