İnsana Dost Olmaz

İnsana dost olmaz,insana ahbab,
Yüzüne gülüp te,sözü sahteden.
Peşinden gidilmez,can güvenilmez,
Yolunu bilmeyen,izi sahteden.

Görünüşte,sanki seni çok sever,
Arkadan laf eder,yüzüne över,
Seni canı kadar,severse eğer,
Hemen ayırt olur,nazı sahteden.

Her ortamda,sahte olan bilinir,
Arannca can''dan,dos''lar bulunur,
İnsanın iyisi,söz''den bilinir,
Dostluk ilerlemez,hızı sahteden.

Önce ölçüp biçer,sonra söyleriz,
Canı pahasına,bu dost''um deriz,
Biz böyleyiz,seni böyle isteriz,
İlk sözde bellolur,özü sahteden.

Ya söz verme,ya sözünü öl de tut,
Sevgin sahte ise,beni tez unut,
İnsanlar yalan''la,verirse umut,
Yürek yara olur,bize sahteden.

Benim sözüm sözdür,çeliği keser,
Sözümü sayarım,anıt bir eser,
Kötü bahaneyle,iyiye küser,
Ayırsın Allahım(cc) bizi sahteden.

Ömer Çetinkaya,duruşun duruş,
Mert''lik gerektirir,ins''i can oluş,
Benim keşf ettiğim,yeni bir buluş,
İyidir iyinin,KÖZ''ü sahteden...

12,05.2006