İnsandan İnsana

Ses duymayı sever,vurduğu yerden

Acıyı özenle seçiyor insan

Kendinden kaçıyor,kovalanmazken,

Düşler sancağını taşıyan insan

Sevda sınırsız lâkin iki hece 

Bitecek sanarak sayıyor insan

Hasretinin ipleri gerildikçe,

Canını daha da sıkıyor insan

Mevsimler değişsin,sen yerinde dur!

Saklambaç,küçükken güzeldi insan

Gözyaşına rehber olmasın gurur

Doğruyu,yanlıştan sökmeli insan

Ayrılık davetsiz yatıya kalır,

İkramından hoşnut değilse sabır

Yan yana duranın yükü azalır,

Cimrilik etmeden,paylaşsa insan