İnsandın Vesselam

Evvel zaman içinde şahaneydin
Zamansız deprem gelince viraneydin
Basittin bilindiğin kadarıyla
Ne bir can alabilirdin
Acizdin bir kul kanadıyla
Ne de bir can verebilirdin
İnsandın vesselam...

Düşündüğünde sessizliği kurandın
Anlatırdın bolca anlaşılmak için
En çokta hata yapardın
Üst üste, bile bile ,bazende masumhane
Tövbe kapısını çalardın çok kere
Beklemezdin hiç
Bilemezdin umarsızca
"Sabırdı" her kapının anahtarı
İnsandın vesselam...

Zaman dediğin kavrama bulanmıştın bir kere
Müsait görüntün şikayet etmezdi meşgul ruhundan
Uyandırmaya çalışırdı "vicdanın"
Meçhule alışan bir rüyanın sabahından
Aldanan gece olurdu
Yıldızlar kalırdı yanına kar
İnsandın vesselam...

Bedavadan gelseydin hiç bu dünyaya
Ne işin olurdu o vakit mahşeri huzurda
Ne diye toprağa ekerdiniz ölülerinizi
Ne için sulardınız dualarla arkasından
Cennette açsın ki koksun vuslat
Cehennemde solsun ki koksun hicran
Dünyada kalamazdın fani bir mekan
Ruhuna dokunulmayan bir çiçektin
İnsandın vesselam...