İnsanım Ben/im

güzeldir
memleketimin yad elleri
her köşesinde
bir umut vardır
bakma
sen
çerçevelerine
tahtalı köy gibi
dursada zaman
neyleyebilir ki
zan?

dağ gibi
yüreklidir aslında
insanları
bakma sen
sindirilmişliğin
borazını ötsede
sinsi gülücükler yatar
derinlerde
masumiyeti deryaya
benzer
ah bir bilebilsen
okşamasını..

her anını
yaşar
mızraklar aleminde
kör topal misali
sabır öğretilmiştir
son damlasına
kadar
yalnızlık perçin
çeksede
neyine ki isyan
ne içinde nede dışında?..

uyur gezerliktir aslında
bir nevi
hayatı
yinede yoktur
bir tık
süsler hayallerini güyalar
ertesinde ki
mahsende
ne eylesin
düşlerde ki vadiler
mahkum edilmişliğin çivisi
gibi düşündükçe?..

varı yoğu
o
çukurdur
etrafı sarılmış
kıpırdamak imkansızlık
dahilinde
etme eyleme dünyasıdır
onun için
bilmezmidir
ki
bugün vardır yarın
yoktur
bakarken teğet geçmişliğe
bir ağlayan
bir gülen gözle...

(Manisa,05.09.2014)