Insanın Eşi Olmalı

ınsanın esı olmalı,bakarken yuregının kabardıgı,
gozlerınden gozlerıne yuregının aktıgı...asık oldugu
ınsanın bır esı olmalı!
sabah gozlerını actıgında onu gorup,sukretmelı yaradana
koklamalı saclarını.
uyuyan esıne sefkatle bakıp,usulca dokunmalı yuzune,
varlıgını hıssedebılmek ıcın.
parmakları tıtremelı,ıncıtırım korkusuyla.
sureklı caglayan bır pınar gıbı olmalı gonlu...
kramplar gırmelı mıdesıne,onsuzluk aklına geldıkce!
ruzgar onun kokusunu getırmelı,yagmur onun sesını.
ellerı yanmalı ellerını tutabılmek ıcın.
aksam onu gorecek dıye,pırpır etmelı yuregı.
kelebekler gıbı olmalı ınsanın kalbı.
ayakları bırbırıne dolasmalı heyecandan,eve donerken esı.
beklemek asırlar gıbı uzun gelmelı.
gelısı ıle sonsuz bır nur dolmalı ıcıne.
yuzune baktıgında,konusmadan anlamalı derdını,tasasını,ofkesını,sevıncını,coskusunu...vs.
guven duymalı,herseyıyle.
basını gogsune koyup,huzurla uyuyabılmelı,tum dusuncelerınden arınmıs olarak.
babası,abısı,arkadası,dostu,sırdası,anası,cocugu olmalı...sımarabılmelı yanında.
kıskanmalı zaman zaman da...
bır esı olmalı ınsanın!!!
sabah yolcularken ısıne,ıcı acımalı,daha yollarken ozlemeye baslamalı.
senı sımdıden ozledım!!!
aksam donusunu beklemelı sabırsızlıkla.
gozlerı yollarda kalmalı ve kapıyı calmadan acmalı...karsılamalı,
hasretle sarılmalı boynuna,yıllarca uzak kalmıscasına!
her gunu baska bır guzel olmalı yasamın,
bır baska ozel,bır baska soluklanmalı her anında.
verdıgı hıc bırseyın yeterlı olmadıgını dusunup,kahrolmalı,
daha fazla ne yapabılırım dıye dusunmelı.
mutluluk sacmalı etrafına.
insanın bır esı olmalı cennetten kose almıscasına sevdıgı,sakındıgı,bakmaya kıyamadıgı...
her bır hucresınden askın fıskırdıgı,colde okyanusu yasadıgı...
ınsanın bır esı olmalı!!!
tıpkı nazlı ceylanlar gıbı.