İnsanın Halef Sevdası

yosundan bir yaşam serpinti
nefesledi deniz kokusunda
sel kalabalık
kimi kayalıkta kimi yumuşak toprakta
kimi kum çölünde
zeravent yaşam silkelendi hayat çukuruna
İyicene kök salmakta bilendi
döküldü akıl varyant şelaleden yüreğe
sevdayı ispata uğraşanlar ebedi tasavvuf dilendi
elinde mor sümbül birde gül ile meşaledendi
Kimi sevdi
Kimi güvendi kimi terk etti
vesilesi
soy devam etti
kirli
çiçekli şalvarda tek kulvarlı kazanç yumağına döndü
pantolonda
don'da pahalı bir kıyafet takımda kıravatla
duru bir anlaşılmazlık
bir haylazlık
kızlar ağası hanında işporta dostluklar
iki ulu çınar altında vesile roman tadında eğinik
yine sel kalabalık
kabarık
fakat
eriyen çam reçinede
damıtılan ruh
yazık
bedenlerden ayrık
kilden bir şarapsı hile
ille de yaşamak yinede...

keman sesi sefil bu gönlü hüzne iliştirdi yine