İnsanın Kurdu
ne kadar ıssız yaşam
ölüm ne kadar yakınımızda
dilsiz tanıklarıyız
uzun metrajlı cinayetlerin
seyrediyoruz
binyıllardır ölümleri
______________tepkisiz
unuttuk
karanlık salonlarda
yüreklerimizin acıyan taraflarını
yonttuk
sevgimizin insanı gösteren oklarını
önce habil oynamıştı
bu siyah-beyaz filmde
sonra ateşin bile ağladığı
__________________iskenderiye
kanlar içinde yatarken yüreğimde hypatia
sanıldı ki son katliam
avrupa
engisizyonlarla devraldı nöbeti
ölüm çalıyordu kiliseler
insanla beslenirken ortaçağ
dinmiyordu akan kan / bazen bir hiroşima
belki de vietnam
paylaşım kavgasıydı zaman / paylaşılamayan
sustuk
hep sustuk
________susuyoruz
biliyoruz
son perde değil ırak'ta yaşanan
kendi kurdunu unuttukça insan
akacak yine kan
Ocak,2005 / Kiraz
*Homo Homini Lopus (Thomas Hobbes)
(Çıkınımdaki Azıklar)
Teşekkürler sayın Tatar. Pek çok düşünür Thomas Hobbes'u kötümserlikle suçlasa da, tarih onu haklı kıldı. Ve ne yazık ki haklı kılmayı sürdürecek.
Saygılarımla...
Esin kaynağı düşündürücü ve etkileyici sözü, kırk beş yıl önce, Roma Hukukunda okumuştum. Dostlara Çağrı şiirimde ben de kullandım.
Ne yazık ki kurtuluş bulunamadı bu trajediden.
Duyarlı bir anlatım.
İçtenlikle kutluyorum.
👍Gönlüne sağlık Eşref bey güzel dizeler kutladım.👍
son perde değil ne yazık ki...
haklı bir şiirdi.
tebrikler.
sevgiler.