İnsaniyet

Kime doğuyor güneş, kimin bu aydınlıklar ?

Karanlığa saplanmış, hangi tenin ayazı

Pençe atmış canavar, ürpertiyor kalpleri

Bana neler oynuyor korkakça azınlınlıklar

Tarihlerin râhmine düşmedimi merhamet ?

Heyhât s/aklanamıyor kasıklardaki sancı

Kirli örtülerinde şu cüzzamlı vehâmet

Nesline sürüklüyor, kaybolan tüm inâncı

Kapılar çalınıyor, tokmaklanıyor sessiz

Susmasa haykıracak , içim insanlık dolu !

Bu yangın başlamazdı, hiç sebebsiz, nedensiz;

Omzundan, kırılmasa insâniyetin, kolu !

Kurtuldu dar ağacı, can atıyor ihânet

Urgana bağlı diller, gözler perde büründü

Hâya can çekişiyor, bin melânet, melânet

Yalan başlarda gezer, doğru yerde süründü

Murat Çakıroğlu

Nihâi