İnsanlar Neden Ağlar

Yüreğimin zindanlarında bir ahsen mutluluk
kim derdi ki;Umutsuzluk/sonsuzluk
gelir aklına yıllar
yıllar şarap,tadı harap,bir yalnızlık bendeki azap
şüphecidir hayat,izlersin bir yol sonu bedbaht.

Bir bayır gülü mahzen,adı sen adı ben
fark eder mi insanlar/insanlar mutsuz yaşar
bir tebessüm ararlar
kader bu kadere isyan,isyana ağlarlar.

Kurşun namluda,silah başucumda
yürek kalabalık,gölgemizde yalnızlık,odamız/odamız karanlık
ay doğdu!Doğdu ay gökyüzünde şenlik var
kahrolası insanlar hala /hala neden ağlarlar?
Bitmedi yar! Bitmedi feryat,figüranlar.

Sen!
yaşlı teyze saçlarında kırağı,yüzünde nur
nasıl olur sendeki huzur? Hadi!Ver bir parça umudu kalbe,
yüreğe,umudu tükenen,isyana /isyana ağlayan çaresizliğe.

Bereket var.Bereket!
Doğdu yine bebek,duydum sesi ağlıyor /hoş geldin dünyaya çilekeş.




'şiirde bir çok yerde kopukluk var ama döküldü ya bir kez yazmak istiyor insan.'