İnsanlığın Tükendiği Yarınlarımız

Hani sevmekti her şey,
Hani ne olursan ol gene de geldi,
Kalın kalın yazılmıştı insanı sevmek her sayfasında kitaplarımızın,
Hani ayeti vardı insan olmanın,
Hani günaha yatmayacaktı yüreklerimiz,
Sabahları kuşların dualarına ortak olacaktık tüm saflığımızla,
Su içerken Allah'a bakıyordu ya kuşlar,
Kuşlardan da daha inançlıydık ya hani.

Melek doğardık ya,
Melekleri neden günaha soktuk sonraları,
Ne çabuk öldü melekliğimiz,
Bir kabuk ekmeğe muhtaç edince komşuları,
Nasılda tok yattık geceleri,
Cin gibi aklımızla nasıl da yarattık yoksulları,
Şeytanlığa mı döndü melekliğimiz,
Günahları ne kadar çok sevdik şerefimizle,
Ne çabuk kaybettik şerefimizi,
Ne çok sevdik şerefsizliği.


Sevdik ya sevgilimizi, çok mutlu olduk,
Ölene kadar bir yastıkta dedik, doldurduk yürekleri,
Taşıyamadık çoğumuz,
Besleyemedik, soldurduk, biz olamadık,
Nasılda öldürdük o yürekleri.

Adalet hak hukuk derken,
Keser misali yonttuk, hep bana rab bana,
Ah ah,
Ne çok yarınları tükettik cahilce,
Ne çok muhtacız şimdi,
Tükenenlerimize.

13.12.2014. Beylikdüzü.