Insanoğlu
Herkes ayrı bir havayı solur gibi,
Elleri cebinde,kafasında binbir dert içinde,
Farklı duygular,farklı suratlarla,
Aynı günde,farklı yerlerde,
Aynı zamanda,farklı işlerle,
Bir saniye bile çok değerliyken,
Bir saniye bile değiştirirken insanın yönünü,
Bir bakışta kalırken aşk,
Bir çocuk ölürken,
Yapraklar güçsüz ve hafifçe dökülürken,
Anneler ağlarken giden oğulların ardından,
Hastalıklar salgın halinde yayılırken,
Güneş hergün doğarken ve batarken,
Her yerde kavgalar karşılıklı nefretler varken,
Her biten sonun ardından bir damla gözyaşı varken,
Para için sevdiğini öldüren varken,
Bir yandan da para için canını dahi vercek kadar aç insanlar varken,
Ayrılıklar varken,
Bazı şeyleri söyleyememek,başkaldıramamak varken,
Herşey olup biterken biranda,
İnsanoğlu sadece seyirci kalarak olaylara,
Susarak bazen acı şekilde,
Göz yumarak zor da olsa kaderine,
Hayat oyun oynarken insanlara,
İnsanoğlu bıkmadan usanmadan ümit edermiş.
Oysa bilmezmiş kendine eziyet ediyor ..
Bu cümleye Bende çok katılırım fakat,doğruluğunu kabul ettiğim haldee kendime işkence yaparım bazennn 🙂
Bir başka şair ceketli insanımız ise "Bütün kanamalar umuttan!" diye haykırır bir kitabında. Hiçbir cümleye böylesine içten, böylesine yüreğim kanarcasına katıldığımı hatırlamıyorum.Sanırım aynı duyguları paylaştığım birini görmek bende narkoz etkisi yaratıyor...
İnsanoğlu gerçekleri görmeden hep hayal kuruyor bazen ben bile..oysa gerçek çok yakında ve kendini belli ediyor..fakat dedim ya insanoğlu hep hayal kuruyor ve bir ÜMİT bekliorr oysa "ümit kötülüklerin en kötüsüdür çünkü işkenceyi uzatır" demiş bir filozoff:) İnsanoğluda öle yapıorrr ...hadi sonumuz hayır olaa ..🙂
O kadar güzel başladı ve gitti ki şiirin sonunda öleceğim sandım ama ölmedim. Keşke daha etkileyici bir son olsaydı. Herşeye rağmen konusuyla, diliyle çok güzel bir şiir olmuş tebrik ederim. Sağlıcakla kalın...