Insansın
bir gün annemi unutacağım
karşınızda dururken
bir gün kendimi saklayıp yastığımın altına
cebime koyup misketlerimi şıngır mıngır
elveda diyeceğim saflığıma
ruhumu şeytana satacağım eski fiyatına
sahibinden hükümsüz kayıp
ama bir o kadar da faili meçhul hasarlı
perte çıkması kolay
sizden ziyan olmasın ama ona da aday
bir insan koyacağım kılıfıma
bir çocuk çocukluğumdan kalma
sıkacağım kafasına hayatın
38 kalibre altı patlar
üstü kalsın, işim olmaz nasılsa
senden iyi olmasam da
iyi bileceksin nasılsa
geç te olsa benim hakkımda
iyiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii diyeceksin bir cami avlusunda
ayakkabına bulaşan çamura mezarlıkda
ya da orucunu bozan imama kızacaksın
e insansın
illa kaybedince anlayacaksın
Kaybetmeden Kıymet bilinmezmiş. Tebrikler!
İlginç ama güzel bir çalışma kutlarım sizi.Kaleminiz daim olsun.Sayğılarımı bıraktım sayfanıza.
finalin çok güzeldi.. iyi diyenlerin çok olsun :) tebriklerr 👍👍👍
İlk kaybeden sen olduğunu unutma ardından ağlamak cami avlususuna kadardır soğuk bir şiirdi kurgusu güçlü güçlü bir iradeden değerdi👍👍👍
süper olmuş tebrikler👍