İnşirâh

yemin ettim zebura incile ve kur ’ana

Ali ’nin kılıcıyla kibrimi kesiyorum

incire ve zeytine akıp geçen zamana

Süleyman’ ın emriyle yel oldum esiyorum

Kalbim yusufi kuyu dilim zikir inşirâh

umut ektim yarına vuslatı bekliyorum

içim gece kanıyor gözümde sarı sabah

zemzemi yudumladım kır atı bekliyorum

Ruhum karanlık gece ağzım derin bir mezar

toprak üstümü örtmez acı öğütüyorum

can ağlama duvarı ağlamışsam ne yazar

kalbimdeki sancıyı aşkla avutuyorum

Nemrut’un boğazında sivri uçlu arıyım

yedi kapıdan geçtim zulme son vermek için

dilim sûkutu bilmez hadsizim uçarıyım

kalbime sevda ektim vuslata ermek için

rüzgar kini götürüp bulutlar çekilince

Muhammed ’in izinde gördük ebedi aşkı

içinde - kini görüp bu lutlar devrilince

döndü gözler Mekke ’ye ördük ebedi aşkı

bir h/ayin ateşinde nefesim çürümüşken

kırmızı bir ıslıkla eriyorum huzura

toprakta cesedimi böcekler bürümüşken

hû ya açtım elimi sırtımı döndüm zur’a

Bi -lâl müezzin okur ömrümün sâlasını

melekler taşır beni dünya yılkılığından

aşkı mı sordun çocuk ? Yaşadım âlâsını

şeytana sırt çevirip sıyrıldım kılığından 

hu ;Allah 

zur; Şeytan