İntihar Sancıları

Fişlenmiş,
en mahrem yanlarından Aşk.

Gizi, Bizi kalmadı,
tüm zaaflarımızı bilmekte Ayrılık.
...
Ayı kıskandıran aydınlığını,
yorgan niyetine örtmekte şimdilerde karanlık.

Kasvetli gecenin refakatinde,
sol yanımdan ücra ellere hazırlanmakta bir yolculuk.

Iradıkça en ıssız diyarlara,
SEN kalıntılarından kendine yer açmakta hazan.

Sol kanayışlarıma,
tampon olur dercesine sunulmakta zaman.

Tesiri olmuyor inan,
umudumu kaybetmişliğimde sanırım sonum hep hüsran.

Solum sana değil yeminle,
vedalarla açtığın onca yaralardan başkasına olamaz hayran.

Oysa tek merhemdi zaman,
anladım ki ölümden gayrısı da olamazmış derman.

El et uzaklardan, bul en bilinmeyeninden mezar,
"Gel yerin hazırdır!" diye çıkart ferman.

Al eline sonra bir kirman,
Doku en yalan yanlarından,
kandırılmışlıklarımın üzerine bir kefen.

Aşk terazisinde,
Hınca hınç yalan dolu nasılsa kefen.

Münker Nekirlere hesap verirken ,
O'nun yüzünden oldum diyeceğim cüzzamdan daha yaman,
O'nun yalanlarıyla Lût Kavmi'nden daha talan.

Ve korkmuyorum Cehennem'in gazabından,
Yeter ki âzâd olayım SEN'den.

Ya SEN gelirsen,
yokluğunun közünde yoğrulurken,
yorgun düşmüşlüğümün küllerinde eşelenirsen.

Gelme..!
Gelme ne olur..!

Gelme ki,
olmayayım öldüğüme pişman.