İntihar Sus'u Verilmiş Dudaklar 3

tehlikeli yangınlarda yüzüyor yüreğim
yüzümde uçucu gülüşler
ve gölgemde başkasının karanlığı..
gece boyu yağmurda yürüyüp ağlayışım
mazgallardan süzülen gözyaşlarım;
bir kentin atık duyguları..
bu şehirde yalnız giden bir şeyler var
bu şehirde yalnız giden ne çok şey var
anlatamadım..
anlamadılar..

hiçbir yalnızlık bakir değil
duvarlar çerçevelere darağacı
ve intihar lekeli kaldırımlar..
yağmur üç mevsim durmadan yağsa
Tanrı ağlasa üstümüze!
temizlenir mi bu şehrin lekeleri?
sevilir mi bu kentin makyajsız hali?
çığlık kesiği sokaklarda
hiçbir hayalim eceliyle ölmedi
intihar sus-u verilmiş dudaklarım
konuşsam failim meçhul..
sussam adım esrar..


her fidan kendi yangınını büyütür
ve kimi umutlar ecelini koynunda taşır
aşk yakarken en çok ben üşümüşüm
ikinci sınıf pişmanlıklarda
yetim ayrılıklar büyütmüşüm
şimdi yürek isyan etmek istiyor hepsine
ve rest çekmek
namluya sürülmüş bir mermiye..
bütün baş kaldırılası şeyler aşkına
düşlerim sana mahkum..
düşüncelerim firar..

bekleyiş isyan isyan kanımda
sevmek dudaklarımda sus unsuru teşkil ediyor
s/ağır düşler büyütüyor gecelerim
ey kalbimin söküğü
ey aklımın yatılı misafiri
gitmiyorsun
tutukluk nedir bilmeyen bakışların..
gözlerin iki mermi çekirdeği..
bir şairse vuracağın
namluya şiirleri sürülmeli
anlattım sana
anlamak istemedin yar




Not: Bu şiirde anlatılan tüm kişi, kurum ve acılar tamamen onsuzluk ürünüdür.