İntizâr

Gözlerim gözlerinde tutuklu kalmış inan,
Ne yaptıysam gelmedi ebediyyen oralı.
Ateşlerin sönmedi kim imiş ki bu yanan,
Meğer benmişim yanan çerâğına varalı.


Bana ateş sunarken mes'ud, bahtiyâr olma,
Sebebin arkasında günâhtan kaçamazsın.
Zakkum çiçeği ol ki ağyâr gönüle dolma,
Târ-ü mar'a kattığın bu bağda açamazsın.


Her sabah, her seherde gecenin mâtemini,
Yüreğimde avutup uyuttum yıllar yılı.
Gözyaşımla sularken boy veren nihâlini,
Hasretinle sarayım kırıp gittiğin dalı.


Ateş-i süzânımdın hep öyle kalacaksın,
Yetmedimi yaktığın gel de rûz-i şen eyle.
Böyle giderse eğer âhımı alacaksın,
Vuslâtına râm edip hâlimi rûşen eyle.


Mah yüzüne bakanın bahtı siyah olaydı,
Yanaydı hep yanaydı zerresi de yanaydı.
Sâikalar düşeydi, sinesi kor dolaydı,
İçeydi zehr-ü şâhı kâm alıp da kanaydı.