İntizar

Oldu bittiye gidiyor yaşam
Be hey dur zaman
Var daha doyamadıklarım
Görüpte anlayamadıklarım



Tersine at kalbim
Geriye sar zaman
Silinsin yüzümde çizikler
Yeniden göbek bağım kesilsin



Büyüdük siyah beyaz filmlerle
Sonra kapıldık renk çümbüşüne
Avunduk ay yıldız aynı sahne
Hele gözüm aç ibretlerine



Gül yetişmiyor bu çölde
Yedi iklim gördü hep kurak beden
İçtik doyamadık kuru çeşmeden
Kır, at, kalbimin pimi sende



Kalkıp indi göğsüm her sabaha
Çözemedik problemler devasa
Hep yükledik şuna buna
Şimdi döndü hepsi karşımda



Bir doğru, çok yanlış siler sende
İntizar, intizar bende
Muhtacım tebessümüne
Beni de yaz, beni de...







Eskişehir


İntizar: birinin gelmesini, bir şeyin olmasını bekleme, gözleme