İpe Bağlanan Umutlarla Beraber
Kerpiç odalı evler,
burcu burcu toprak kokar,
köy odalarında....
Yüklüklerinde,
yarin kokusu,
nefesi,silüeti siner,
ak apak çarşaflarına...
Bazende;
loş karanlık mahzenlerine,
derin mayhoş bir koku yayılır...
Bu odalarda, et kıyılır, turşu saklanır,
zahire bu boş ambarlarda kışa hazırlanır....
Yıllar geçer döner gelirsin,
gurbet ellerden,
kapını açan olmaz,
viran olur, başına yıkılır,
kerpiç odalı evler...
Ahırlar boş, gaz lambaları ömrünü tamamlamış,
fitilleri kurumuş....!
Bir hoş sada'ya hasret kalır,
kerpiç odalı evler....
kapatırsın çarşaftan perdelerini,
ipe bağlanan umutlarla beraber....
ahhhhhhhhh ahhh eski günler o yılları yaşadığım için çok mutluyum aslında ama işte buruk bir özlem var geçmişe dair gaz lambasında o güzel sohbetler canlandı gözümde derinden bir iç geçirdim be abi
kutladım mazi tadın sunuduğun için 👍👍👍
Güzel bir şiir olmuş abim Tebrikler😊👍
Öyledir sevgili İlyas'ım, gurbet öyledir işte. Aslında hayat, acı da olsa mecburen yaşarız.
Küçüklüğümüzde kocaman gördüğümüz o ev, o köy artık küçülmüştür sanki. Oysa küçülen orası değil büyüyen bizleriz. Ama büyüdükçe de eskiyen ve sona yaklaşanız yani.
Hayat işte ne yaparsın.
Özlem dolu vefakar bir şiirdi.
Kutlarım yüreğini.
şöleeeeeeee bir gittim eskiler bir geldim ki aslında biz hala oarada olmak istiyoruz
tebrikler👍👍👍
ah senin bu şiirlerin abim.. bayılıyorm..çok beğeniyorumm gönülden tebrik ederimm