İrkilme

ey yaralı yanımda yürüyen özsu, sakın irkilme!

dünyanın ve kıyâmetin acısını duy

duy yüreğinde

iyi yürekli kovboylarla dost ol örneğin

ıslak çadırlarında dinlen göçebelerin

türküler söyle

bir yeraltı ırmağının aktığınca ak

kumpasların ilençlerin içinden

duygusal, ince

ışığımın ortasında duran geceyi

gecende kırılan gizemsel ışıkla

bir dantel gibi işle!

sana sevdalanmak, dehşet güzeldir

dehşet güzeldir senin koynunda sabahlamak

şaircesine

sevdiceğim,"meri kekliğim"(x), günahkârınım öyle

(x): Enver Gökçe

(*): İnsancıl, Şubat 1992, Sayı 161