İs-tan-bul

İs kokuyordu belki sokakları ama
Tan vakti yar gülüşüyle başka güzeldi...
Bul demişti içimdeki ses bir vahiy gibi "bul!"
İs kokan sokaklarında mis gibi yari buldum İstanbul...

İstiklal'de tutuştu tutuşan eller
Tanı koyuldu gözler tarafından,"bu ruhlar ikizler..."
Bulanıktı havası belki ama,
Görmelerin en güzelini sende buldum İstanbul...

İskelelerinde adımlar saydık geleceğe
Tanrı'ya yakardık açıp ellerimizi
Bulsaydık eğer gitmeleri;
Altın toprağının üzerinde yakardık İstanbul...