İsafname

''Ve sonunda noktalanmış arkadaşlığa...''

Seller boğmuştur,güneş yakar.
Cennet de cehennem de birer nazargah.
Araftayım ben yoktur hiç karar.
Her saat,tek kelime,derin bir ah!

Nehirler,kanlar,irinler kusar.
Tek bilinen bir avuç su bir de namazgah.
Çökmüştür gözler mecruh,sakin ağlar.
Yıllardır sürmüş mü ki bugün sürecek refah?

Kelimeler dökülür,kalemim bıkar.
Sel cennet değil,acı bir ferah.
Kalbim atardı iki hece,artık susar.
Aydınlatmaz güneş,kalmamıştır felah.

''Sel cennet değil
cennetasa.
Bir af zor değil.
Affet!
Kalmasın!
Ne dert ne tasa!