İşçi Mustafa

Gördüğü ilk banka oturdu
Başını ellerinin arasına aldı
Son sigarsını yaktı işçi Mustafa
Yenisini ne zaman alırdı bilinmez
Bütün gün hamal pazarındaydı
İş bulamamış, yine kazanamamıştı alın terini
İki ekmek, ikide çikolata alacak
Ve bakkala yaz deftere diyecekti utana sıkıla...

Gururlu adamdı işçi Mustafa
İşinden olduktan sonra boş durmadı
Kah bir inşaat,
Kah bir halde
Çalıştı işçi Mustafa
Evde bekleyenlerini düşündü
Gözü tok mert adamdı
Şükretmesini bilir
Onuruyla yaşar
Yalana, dolana bulaşmazdı
Zengin babası yoktu
O elleriyle kazanmıştı hayatı
Yaşamaya hakkı vardı
Borçluydu ona hayat
Yıkamazdı onu yıkmamalıydı

İşçi Mustafa
Ah ulan Mustafa
Talihin ne kara
İki oda evinde kocaman bir dünya
Bir oğul birde küçük kızıyla
Alın teri, helal para
Bulaşmaz yalana dolana
Bugün pek bir dertli Mustafa
Cebinde üç kuruş parasıyla
Oğlu okula başlayacak yarın
Mutlu ama hüzünlü
Oğlu okuyacak ve adam olacak
Okutacak onu Mustafa
Kah bir inşaat
Kah bir halde
Sırtında yük
Sırtında ki yük mü yıkacak Mustafa'yı?
Omuzlarındaki yük yıkamamış onu
Çalışıp kazanacak
Ve bakkala gururla, başı dik gidecek İşçi Mustafa

Çocuklarına oyuncaklar alacak
Kızına bir bebek
Oğluna bir bisiklet
Hanıma da yeni bir elbise
Allı dallı
Geçen vitrinde gördüğünden
Yakışırda hani hanıma

Ah ulan Mustafa
Ne mert adamsın sen
Tırnaklarınla kazıdın hayatı
Bin uçurumdan düştün ölmedin
Sen harama el sürmedin
Baban görse gurur duyardı seninle

İşçi Mustafa
Mert adamdı
Aç yatar yakınmaz
Allah'a isyan etmezdi
Şükretmesini bilirdi
Onuruyla yaşadı
Onuruyla öldü...